Powiększanie penisa metodą chirurgiczną

W ciągu ostatnich kilku lat operacja powiększania penisa stała się jednym z najpopularniejszych i najbardziej poszukiwanych zabiegów plastycznych. Falloplastyka to niezawodna i skuteczna metoda korekcji długości i średnicy męskiego narządu płciowego.

Półtoragodzinna operacja pozwala zwiększyć długość fallusa o 4-5 cm, a jego objętość o 3-4 cm.

Współczesna chirurgia oferuje kilka metod zwiększania rozmiaru penisa. Wszystkie mają swoje wady i zalety, o których powinien wiedzieć każdy mężczyzna decydujący się na plastykę falloplastyki.

Według statystyk operacja powiększenia penisa jest jedyną możliwą i skuteczną metodą skorygowania parametrów narządu rozrodczego, której rezultaty utrzymują się przez całe życie.

Metody korekcji

Wielu mężczyzn przed zabiegiem powiększenia penisa decyduje się na zastosowanie leków i masażerów, które nie tylko nie dają pożądanych rezultatów, ale mogą być również szkodliwe dla zdrowia. Według statystyk ponad 30% mężczyzn, którzy stosowali wątpliwej jakości tabletki i maści na powiększenie penisa, leczy się następnie z powodu zaburzeń erekcji i obniżonej potencji.

Dziś operacja powiększania penisa jest najbezpieczniejszą metodą, za pomocą której rzeczywiście można dodać kilka cennych centymetrów długości i objętości penisa. Chirurgia plastyczna oferuje kilka podstawowych sposobów korekcji kształtu i wymiarów liniowych fallusa, do których należą:

• ligamentotomia;
• lipofilling;
• przeszczep tkanki mięśniowej;
• protezy prącia.

Należy rozumieć, że powiększenie penisa metodą chirurgiczną jest możliwe tylko wtedy, gdy istnieją bezpośrednie wskazania. Nie każdemu mężczyźnie, który nie jest zadowolony z wielkości swojego penisa, udaje się poddać falloplastyce. Według większości andrologów niezadowolenie z rozmiaru narządu rozrodczego jest w dużej mierze problemem psychologicznym, a nie funkcjonalnym.

Wskazania do zabiegu

Operacyjne wydłużenie fallusa jest możliwe tylko w przypadku określonych wskazań fizjologicznych i psychologicznych. Korekta rozmiaru i kształtu penisa pozwala rozwiązać nie tylko problemy estetyczne, ale także niektóre problemy funkcjonalne. Chirurgiczne powiększenie penisa jest wskazane w przypadku:

• zwłóknienie jamiste;
• spodziectwo;
• urazy penisa;
• Choroba Peyron'a;
• epizody;
• zwyrodnienia związane z wiekiem;
• zespół mikropenisa.

W przypadku braku wyraźnych zaburzeń czynnościowych operacje powiększania penisa wykonuje się tylko wtedy, gdy długość narządu rozrodczego w stanie wzwodu nie osiąga 8 cm.

Należy zauważyć, że poważne problemy psychologiczne związane z kompleksami dotyczącymi wielkości fallusa mogą wpływać nie tylko na stan psycho-emocjonalny mężczyzny, ale także na erekcję. Według andrologów problemy psychiczne są dobrym powodem do plastyki prącia i zwiększenia rozmiaru penisa.

Ligamentotomia

Każdy rodzaj interwencji chirurgicznej związanej z wydłużeniem penisa nazywa się ligamentotomią. Operację przeprowadza się w warunkach ambulatoryjnych wyłącznie w znieczuleniu ogólnym. Ponadto wszystkie niezbędne zabiegi chirurgiczne trwają średnio nie dłużej niż 40-50 minut. Według chirurgów plastycznych wydłużenie narządu rozrodczego jest możliwe, jeśli przetnie się więzadło zawieszające, które „utrzymuje" penisa w ciele mężczyzny.

Dzięki ligamentotomii długość fallusa zwiększa się średnio o 3-4 cm. Wycięcie tkanki miękkiej u podstawy narządu płciowego może znacznie zwiększyć długość części roboczej (tułowia) prącia, w wyniku który wizualnie staje się dłuższy. Jak pokazuje praktyka, już po 2-3 tygodniach od resekcji fragmenty tkanki więzadła zawieszonego ulegają całkowitej regeneracji.

Ligamentotomia nie wpływa w żaden sposób na płodność ani na erekcję mężczyzny.

W 2-3 dobie po ligamentotomii pacjent zostaje wypisany do domu z zaleceniem pielęgnacji operowanego penisa i późniejszego noszenia przedłużacza. Ze względu na dobre ukrwienie okolicy pachwiny pacjent przechodzi stosunkowo krótki okres rehabilitacji, który trwa średnio 1-2 tygodnie. Pomimo imponujących zdjęć, które można znaleźć w Internecie, operacje plastyczne są dobrze tolerowane przez mężczyzn.

Operacje zagęszczania penisa

Nie wszyscy mężczyźni dążą do zwiększenia długości narządu rozrodczego. Według statystyk ponad 47% pacjentów zwracających się do chirurgów plastycznych chce zmienić średnicę penisa. W takim przypadku istnieją dwa sposoby na powiększenie penisa za pomocą operacji:

1. lipofilling to operacja plastyczna polegająca na wstrzyknięciu tłuszczu pobranego z pośladków lub brzucha do tkanki podskórnej prącia. Za pomocą długiej igły chirurg równomiernie rozprowadza tkankę tłuszczową wzdłuż trzonu narządu płciowego, w wyniku czego jej szerokość zwiększa się średnio o 2-2, 5 cm;
2. przeszczep mięśni to skomplikowana operacja, podczas której tkanka mięśniowa pobrana ze ściany brzucha zostaje przeszczepiona do prącia; Podczas zabiegu chirurg przyszywa naczynia do zasadzonych tkanek, co w efekcie zapewnia prawidłowy dopływ krwi do narządu rozrodczego.

Lipofilling jest prostym zabiegiem dającym tymczasowy efekt, dlatego dla utrzymania pożądanego efektu operację wykonuje się przynajmniej raz w roku.

Przeszczepianie tkanek miękkich to jedna z najtrudniejszych i dość bolesnych operacji. Jednak powiększanie penisa w ten sposób pozwala na utrzymanie efektów do końca życia. Dodatkowo dzięki przeszczepowi możliwe jest zwiększenie średnicy fallusa o co najmniej 3-4 cm.

Protetyka

Chirurgiczne powiększenie penisa w przypadku zaburzeń erekcji nazywa się protezą prącia. Interwencję chirurgiczną przeprowadza się wyłącznie w przypadku bezwzględnych wskazań, do których zalicza się impotencja, zespół mikropenisa i nadmierne skrzywienie fallusa podczas erekcji. Wszczepienie protezy wykonanej z nowoczesnych materiałów elastycznych pozwala przywrócić funkcję erekcji, a co za tym idzie normalizację życia seksualnego mężczyzny.

Proteza prącia jest skomplikowaną operacją chirurgiczną, która jest przeciwwskazana u osób cierpiących na ciężkie choroby somatyczne.

Chirurgiczne powiększenie penisa polega na wszczepieniu dwóch silikonowych lub winylowych protez prącia do ciał jamistych narządu płciowego. Materiały elastyczne posiadają tzw. zdolność pamięci. W razie potrzeby kształt narządu płciowego można regulować niezależnie. Eksperci ostrzegają jednak, że po wszczepieniu protez silikonowych i winylowych fallus stale znajduje się w stanie wyprostowanym, co powoduje u pacjentów duży dyskomfort.

Za bardziej skuteczne uważa się protezy hydrauliczne dwuskładnikowe i trójskładnikowe. Specjalne urządzenia składają się z pompy ciśnieniowej, która jest przeszczepiana do moszny i cylindrów sztywności. Zbiorniki połączone są ze sobą silikonowymi rurkami, dzięki którym powietrze pompowane jest z pompki do cylindrów zainstalowanych w ciałach jamistych prącia. Elastyczność powiększonego penisa reguluje się poprzez ucisk pompki, czyli tzw. worek mosznowyAby złagodzić erekcję, wystarczy nacisnąć specjalny zawór odcinający, który znajduje się po drugiej stronie pompki.

Wyniki operacji

W ciągu ostatnich kilku lat chirurgia plastyczna poczyniła ogromne postępy dzięki pojawieniu się materiałów polimerowych i technologii komputerowej. Powiększanie penisa metodą chirurgiczną pozwala osiągnąć pożądane rezultaty już w ciągu kilku tygodni, podczas których pacjent przechodzi rehabilitację.

Z praktycznych obserwacji wynika, że zabieg chirurgiczny pozwala na wydłużenie fallusa średnio o 3-5 cm.Na stopień wydłużenia penisa wpływają indywidualne cechy budowy zewnętrznych narządów płciowych mężczyzny.

Im dłuższe więzadło zawieszające fallusa, które można przeciąć, tym bardziej oczywisty będzie wynik po plastyce fallusa.

Lekarze zwracają uwagę pacjentów na fakt, że zabiegi chirurgiczne pozwalają wydłużyć narząd rozrodczy maksymalnie o 3 cm. Dla uzyskania lepszych efektów podczas rehabilitacji zaleca się noszenie specjalnych napinaczy na męskiego penisa, zwanych przedłużaczami. Urządzenie przeznaczone jest do rozciągania więzadła zawieszeniowego prącia, za pomocą którego długość narządu zwiększa się o kolejne 1, 5-2 cm.

Przeciwwskazania

Jak już wspomniano, operację powiększenia penisa wykonuje się tylko wtedy, gdy istnieją poważne wskazania. Istnieje również dość obszerna lista przeciwwskazań do falloplastyki, którą androlodzy biorą pod uwagę podczas wstępnego badania pacjenta i sporządzania raportu lekarskiego. Chirurg plastyczny nie podejmie się operacji, jeśli występują następujące przeciwwskazania:

• zaburzenia krzepnięcia krwi;
• patologie sercowo-naczyniowe;
• cukrzyca;
• infekcje seksualne;
• zaostrzenie choroby przewlekłej;
• choroby układu moczowo-płciowego;
• choroby onkologiczne.

Po przejściu przez pacjenta wszystkich niezbędnych rodzajów diagnostyki instrumentalnej lekarz decyduje o potrzebie falloplastyki. W przypadku braku poważnych przeciwwskazań specjalista wyznacza dzień operacji, a także omawia z pacjentem wszystkie niuanse terapii rehabilitacyjnej.